Υγιή αντανακλαστικά μιας κοινωνίας που βιώνει μια ιστορική καταστροφή, παρά τις παθογένειές της...
Εκεί μάλλον δεν έχουν κανένα τσουνάμι «αγανακτισμένων»! Ή καμιά «γενιά του πολυτεχνείου»!
Είμαστε όλοι Γιαπωνέζοι... Είμαστε;
Ακολουθεί το σχετικό ρεπορτάζ του CNN και μια απόπειρα μετάφρασης του δημοσιευμένου στην ιστοσελίδα του CNN άρθρου.
Σε έναν στριμωγμένο χώρο ενός μικρού κτιρίου γραφείων τρεις συνταξιούχοι κάθονται καμπουριασμένοι μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών τους, με τα κινητά τους τηλέφωνα ανά χείρας. Μοιάζουν περισσότερο με επιτροπή διανομής συσσιτίου σε ηλικιωμένους της διπλανής γειτονιάς και όχι με τους συντονιστές μιας ομάδας 250 μελών που προσπαθεί να αντιμετωπίσει μίας από τις χειρότερες πυρηνικές καταστροφές της ιστορίας.
Αυτή ακριβώς είναι η ελπίδα του 72χρονου επικεφαλής του Σώματος Ειδικευμένων Βετεράνων, Yasuteru Yamada : να συμβάλει στην εκτόνωση της κρίσης στην πυρηνική εγκατάσταση της Fukushima Daiichi στην Ιαπωνία.
Το Σώμα Ειδικευμένων Βετεράνων αποτελείται αποκλειστικά από συνταξιούχους πάνω από 60 ετών. Τα μέλη του επιδιώκουν να δουλέψουν εθελοντικά στο μολυσμένο με ραδιενέργεια εργοστάσιο, καθώς υποστηρίζουν ότι η ακτινοβολία είναι λιγότερο επιβλαβής για τους ηλικιωμένους από ό,τι για τους νέους.
«Πρέπει να δουλέψουμε εμείς αντί για αυτούς» λέει ο Yamada αναφερόμενος στους περίπου 1000 εργαζομένους του πυρηνικού εργοστασίου της Fukushima. «Ως ηλικιωμένοι είμαστε λιγότεροι ευαίσθητοι στην ακτινοβολία. Είμαστε εμείς που πρέπει να δουλέψουμε εκεί και όχι αυτοί!»
Ο Yamada είναι πρώην μηχανικός της εταιρείας Sumitomo Metal Industries με εμπειρία δεκαετιών στον χώρο. Έχει κερδίσει μέχρι σήμερα την μάχη με τον καρκίνο. Δίνει μεγάλη αξία στη ζωή του, όμως θέλει να κάνει τη διαφορά στα χρόνια που του απομένουν.
Σταματά να μιλά καθώς το κινητό του χτυπάει. Απαντά στην κλήση, απολογούμενος για την διακοπή. Δημοσιογράφοι από μέσα ενημέρωσης όλου του κόσμου τον καλούν από το στιγμή που ανήγγειλε την συγκρότηση της ομάδας του.
Ένας ακόμα δημοσιογράφος ζητάει ένα σχόλιό του για τη στάση του Goshi Hosono, ειδικού συμβούλου του Ιάπωνα πρωθυπουργού. Ο Hosono ευχαρίστησε δημοσίως εκ μέρους της ιαπωνικής κυβέρνησης το Σώμα Ειδικευμένων Βετεράνων για την προσφορά τους. Ωστόσο, τόνισε ότι δεν υπάρχει προς το παρόν τέτοια ανάγκη, χαρακτηρίζοντάς τους «ομάδα αυτοκτονίας».
Ο 65χρονος Masaaki Takahashi από την πλευρά του απεκδύεται τους χαρακτηρισμούς που απέδωσε ο Hosono στην ομάδα του. «Θέλω να σταματήσουν να μας λένε ‘σώμα αυτοκτονίας ή ‘καμικάζι’. Δεν κάνουμε τίποτα τρομερό. Απλώς πιστεύω ότι πρέπει να κάνω κάτι και δεν μπορώ να αφήσω τους νέους να το κάνουν αυτοί».Ο Takahashi είναι σήμερα επιφορτισμένος με την καταγραφή των ονομάτων των χορηγών και των εθελοντών. Λέει ότι υπάρχουν περισσότεροι από 900 χορηγοί και 250 αρτιμελείς ηλικιωμένοι που επιδιώκουν να φορέσουν τις ειδικές λευκές στολές και να δουλέψουν εθελοντικά στο πυρηνικό εργοστάσιο.
Τα κίνητρα του εθελοντισμού της ομάδας είναι διαφορετικά. Κανένα, όμως, μέλος της ομάδας δεν προσφέρεται επειδή θέλει να πεθάνει.
Η 69χρονη Kazuko Sasaki, συνιδρυτής της ομάδας, λέει ότι έχει μια σειρά από προσωπικούς λόγους για τους οποίους θέλει να εργαστεί στο εργοστάσιο. «Η γενιά μου, η παλιά γενιά, υποστήριξε την χρήση πυρηνικής ενέργειας. Εάν δεν αναλάβουμε εμείς την ευθύνη, ποιος θα το κάνει;»
Αλλά η Sasaki είναι και ρεαλίστρια για τους κινδύνους που διατρέχει ένα ηλικιωμένο άτομο από τη ραδιενέργεια σε σχέση με ένα νεότερο. «Όταν ήμασταν νεότεροι, ποτέ δεν σκεφτήκαμε τον θάνατο. Αλλά όσο μεγαλώνουμε εξοικειωνόμαστε με την ιδέα του θανάτου. Έχουμε την αίσθηση ότι ο θάνατος μας περιμένει. Αυτό δεν σημαίνει ότι θέλουμε να πεθάνουμε. Απλώς καθώς μεγαλώνουμε, φοβόμαστε λιγότερο τον θάνατο».
Η εταιρεία Tokyo Electric Power Company (TEPCO), ιδιοκτήτρια του πυρηνικού σταθμού, εκφράζει την ευγνωμοσύνη της στην ομάδα των ηλικιωμένων για την προσφορά της. Αλλά τονίζει ότι στις εγκαταστάσεις της υπάρχουν αρκετοί εργαζόμενοι για τον έλεγχο της κατάστασης.
Αν, όμως, ο Hikaru Tagawa είναι μια αξιόπιστη ένδειξη, τότε η εταιρεία δυσκολεύεται να προσελκύσει εργαζόμενους. Ο Tagawa είναι πρώην έκτακτος εργάτης στο πυρηνικό εργοστάσιο. Ζούσε λίγα χιλιόμετρα μακριά, σε μια περιοχή, η οποία ανήκει τώρα στη ζώνη υποχρεωτικής εκκένωσης. Έχει μετακομίσει πλέον σε ένα κέντρο εκκένωσης κοντά στο Τόκυο.
«Τίποτα δεν μπορεί να με κάνει να επιστρέψω εκεί» λέει, ενώ η κόρη του παίζει παραδίπλα. Τονίζει ότι είναι πατέρας δύο μικρών παιδιών, ενώ θεωρεί τα επίπεδα της ραδιενέργειας «πολύ επικίνδυνα».
Ίσως η δυσκολία προσέλκυσης εργαζομένων ή ίσως η απήχηση της δημόσιας προσφοράς της ομάδας των ηλικιωμένων ανάγκασαν τον ίδιο κυβερνητικό παράγοντα που τους είχε δημοσίως χαρακτηρίσει «σώμα αυτοκτονίας» να αναδιπλωθεί.«Συνάντησα τον αρχηγό της ομάδας και συζητήσαμε, αναζητώντας πιθανά επόμενα βήματα» δήλωσε ο Hosono σε μια πρόσφατη συνέντευξη τύπου.
Ο Yamada επιβεβαίωσε την συνάντηση. Πιστεύει ότι η ομάδα του σύντομα θα δουλεύει στον πυρηνικό σταθμό. Ο λόγος είναι απλός, όπως ισχυρίζεται. «Μας χρειάζονται».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσθέστε το σχόλιό σας !